Aku ingin menulis lagi hari ini.... Nak coretkan apa? Tak ada tajuk kali ini cuma nak merapu meraban je.....ishhhh..... Bila duduk sorang-sorang, badan pula lemah longlai dah habis tenaga disebabkan demam dan apabila batuk.... aduyaiii... macam nak keluar usus.... nasib 'macam' , kalau betul-betul..... nauzubillah..
Jumaat lepas, aku sampai di rumah lebih kurang jam 6 petang. Ingatkan nak terkejutkan dua puteriku bila tiba-tiba aku sampai dari kampung... Dari Seremban lagi anak-anak bertanya bila aku akan pulang? Selamba je aku jawab.... "tak tau lagi, tiket dah habis...." Sebaliknya aku yang terkejut bila lihat sikakak terbaring di ruang tamu kerana demam. Namun ditepi dinding, tersusun pakaian yang telah dilipat. Siap diasing-asingkan lagi pakaian -pakaian tersebut... Adik nya pula dah siap buat se teko teh buat ayahnya yang akan pulang dari kerja.... Wah, bolih harap juga mereka ni masa aku tiada dirumah... Yang buat aku terharu bila mereka tidak pun beritahu aku akan keadaan kesihatan mereka. Padahal siadik baru saja sembuh dari demam.... Suami ku pula ambil alih memicit kepala sibongsu... Mungkin mereka tidak mahu buat aku resah bila duduk dikampung menemani ibu ku yang masa itu berada dihospital.... Kau semakin dewasa anak-anak ku....
Namun cuti tiga orang anak kami kali ini mungkin cuti yang paling tak megembirakan mereka.. Angah balik ke Sintok, semasa aku tiada di rumah... sori angah, ibu tak dapat buat bekal untuk angah kali ini.. Dua anak gadis ku pulang ketempat masing-masing pun tanpa bekalan yang aku buat sendiri... Insyaallah lain kali kalau ibu sihat masa korang bercuti, ibu akan buat semua yang kamu inginkan...
Along pula dah balik kat Darul Bayan tengahari tadi..... Bila along pulang nanti, mungkin untuk seketika bersama kami.... lepas itu akan tinggal kan kami buat jangka masa yang lama... Pergilah anakku, moga kau di tetapkan hati dan sentiasa berada di jalan yang benar demi memperjuangkan Agama kita yang suci ini.... Walau berada di negara orang, ingat lah kita tetap berada di bawah langit yang sama.... Terima kasih buat dermawan dan ustaz-ustaz Podok yang merielisasikan impian along..... Alhamdulillah.
Malam kian larut.... berhenti dahulu sebelum melalut...
Jumaat lepas, aku sampai di rumah lebih kurang jam 6 petang. Ingatkan nak terkejutkan dua puteriku bila tiba-tiba aku sampai dari kampung... Dari Seremban lagi anak-anak bertanya bila aku akan pulang? Selamba je aku jawab.... "tak tau lagi, tiket dah habis...." Sebaliknya aku yang terkejut bila lihat sikakak terbaring di ruang tamu kerana demam. Namun ditepi dinding, tersusun pakaian yang telah dilipat. Siap diasing-asingkan lagi pakaian -pakaian tersebut... Adik nya pula dah siap buat se teko teh buat ayahnya yang akan pulang dari kerja.... Wah, bolih harap juga mereka ni masa aku tiada dirumah... Yang buat aku terharu bila mereka tidak pun beritahu aku akan keadaan kesihatan mereka. Padahal siadik baru saja sembuh dari demam.... Suami ku pula ambil alih memicit kepala sibongsu... Mungkin mereka tidak mahu buat aku resah bila duduk dikampung menemani ibu ku yang masa itu berada dihospital.... Kau semakin dewasa anak-anak ku....
Namun cuti tiga orang anak kami kali ini mungkin cuti yang paling tak megembirakan mereka.. Angah balik ke Sintok, semasa aku tiada di rumah... sori angah, ibu tak dapat buat bekal untuk angah kali ini.. Dua anak gadis ku pulang ketempat masing-masing pun tanpa bekalan yang aku buat sendiri... Insyaallah lain kali kalau ibu sihat masa korang bercuti, ibu akan buat semua yang kamu inginkan...
Along pula dah balik kat Darul Bayan tengahari tadi..... Bila along pulang nanti, mungkin untuk seketika bersama kami.... lepas itu akan tinggal kan kami buat jangka masa yang lama... Pergilah anakku, moga kau di tetapkan hati dan sentiasa berada di jalan yang benar demi memperjuangkan Agama kita yang suci ini.... Walau berada di negara orang, ingat lah kita tetap berada di bawah langit yang sama.... Terima kasih buat dermawan dan ustaz-ustaz Podok yang merielisasikan impian along..... Alhamdulillah.
Malam kian larut.... berhenti dahulu sebelum melalut...